Problem odkładania na później jest wspólny dla perfekcyjnych melancholików i spokojnych flegmatyków, ale w każdym z tych przypadków ma odmienne podłoże. Perfekcyjny melancholik nie może nic zacząć, dopóki nie jest należycie wyposażony i brak mu poczucia, że praca zostanie znakomicie wykonana; natomiast spokojny flegmatyk zwleka, gdyż w gruncie rzeczy nie chce nic robić. Jest leniwy, a odkładanie na później ratuje go przed podjęciem decyzji i zabraniem się do pracy. Spokojny flegmatyk cierpi na kompleks jutra: Nigdy nie rób dzisiaj tego, co możesz odłożyć do jutra. Kiedy urodziła się moja córka Lauren, spokojni flegmatycy przynosili prezenty, których nie zdążyli skończyć. Jednym z takich prezentów był prześliczny błękitny komplecik, zapinany w kroku na zatrzaski, lecz gdy przyjrzeliśmy mu się bliżej, okazało się, że w miejscu, gdzie powinny być zatrzaski, wciąż jeszcze są szpilki. Gdyby biedny bobas złączył nóżki, mógłby się boleśnie pokłuć! Drugim prezentem był nie dokończony jednorożec. Obie autorki wyraziły szczere pragnienie dokończenia swoich prac i wyszły z nimi z przyjęcia. Te dwie dziewczyny ze swoimi nie dokończonymi prezentami spisały się mimo to o wiele lepiej niż towarzyski sangwinik, który zapomniał, kiedy ma się odbyć przyjęcie, i w ogóle się nie pojawił!
